Zmienność sukcesu lęgowego i rozmieszczenia gniazd bociana białego Ciconia ciconia w powiecie łęczyckim między latami 1995 i 2004

Tomasz Janiszewski, Mariusz Glubowski, Zbigniew Wojciechowski

Abstrakt: W latach 1995 i 2004 zebrano dane o rozmieszczeniu i liczebności bociana białego Ciconia ciconia w północnej części województwa łódzkiego na powierzchni 685 km2. W porównaniu do roku 1995, w roku 2004 odnotowano istotnie wyższą efektywność lęgów (JZa – 2,65 vs 2,14; JZm – 3,04 vs 2,62). Znaczące różnice w sukcesie lęgowym można wyjaśnić zróżnicowaną ilością opadów w obu badanych sezonach – większą w kwietniu i maju 2004. Niezależnie od roku zaobserwowano znaczną koncentrację gniazd bociana w pobliżu podmokłej, zachodniej części dna pradoliny warszawsko-berlińskiej, tj. w odległości do 5 km od rzeki, i niższe ich zagęszczenie w strefie położonej ponad 5 km od rzeki. Natomiast w przesuszonej części wschodniej proporcje te były odwrócone (więcej gniazd dalej od dna pradoliny).

Liczebność i rozmieszczenie dzięcioła trójpalczastego Picoides tridactylus w Puszczy Knyszyńskiej w latach 2005–2007

Tomasz Tumiel

Abstrakt: W latach 2005–2007 badano rozmieszczenie dzięcioła trójpalczastego na obszarze Puszczy Knyszyńskiej (pow. 1267 km2) położonej w północno-wschodniej Polsce. Łącznie wykryto 34 rewiry. Całkowitą liczebność gatunku w Puszczy Knyszyńskiej oceniono na 30–45 par. Zagęszczenie dzięcioła trójpalczastego w Puszczy Knyszyńskiej wyniosło około 3 pary/100 km2. Gatunek ten zasiedlał głównie podmokłe lasy, w których gospodarka leśna była ograniczona. Najliczniej występował on na terenie rezerwatów przyrody, w obrębie których stwierdzono 13 rewirów (3 pary/10 km2). Pomimo, iż rezerwaty przyrody zajmują tylko 3% powierzchni Puszczy Knyszyńskiej, stwierdzono w nich 38% spośród wszystkich stanowisk. W obrębie 65% terytoriów dzięcioła trójpalczastego znajdowały się fragmenty lasów podtopione w wyniku działalności bobrów Castor fiber.

Rzadkie ptaki obserwowane w Polsce w roku 2007
Komisja Faunistyczna